Sytuacja materialna oskarżonego a obrońca z urzędu

Nie każdy oskarżony musi posiadać obrońcę. Aktualnie obowiązujące przepisy umożliwiają jednak oskarżonym wystąpić do sądu z wnioskiem o wyznaczenie adwokata z urzędu. W takim przypadku konieczne jest wykazanie przez niego, że nie jest on w stanie ponieść kosztów bez uszczerbku dla utrzymania się.

Podstawową kwestią jest rozróżnienie dwóch sytuacji. W określono ustawowych przypadkach oskarżony musi posiadać obrońcę. Jeżeli nie wskaże on obrońcy z wyboru, to prezes sądu z urzędu jest zobowiązany wyznaczyć mu takiego obrońcę z urzędu. Wówczas też nie ma znaczenie stan majątkowy oskarżonego. Z drugiej strony, trzeba jednak wskazać na takie sprawy, w których oskarżony nie musi być reprezentowany przez obrońcę. Jeżeli będzie chciał on, aby został przyznany mu obrońca z urzędu, to powinien udowodnić, że nie jest on w stanie ponieść kosztów jego zatrudnienia właśnie bez uszczerbku dla utrzymania się.

Czytaj dalej Sytuacja materialna oskarżonego a obrońca z urzędu

Zasiedzenie – kiedy i jak?

Zasiedzenie jest jednym ze sposobów nabycia prawa własności nieruchomości przewidzianym w polskich przepisach. Aby stwierdzić, że doszło do zasiedzenia konieczne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek.

Nabycie prawa własności do nieruchomości przez zasiedzenie zostało uregulowane w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 172: „Posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze”. Przesłanki do tego, aby zasiedzieć nieruchomość – jak wynika z cytowanego przepisu – są dwie: upływ czasu oraz samoistne posiadanie w dobrej lub złej wierze.

Czytaj dalej Zasiedzenie – kiedy i jak?

Zawieszona emerytura? Sprawdź, co nowego w przepisach

Emeryci, których wypłata świadczenia została wstrzymana w października 2011 roku mogą już ubiegać się o zwrot swoich pieniędzy. To efekt wprowadzenia zmian w ustawie. Problem mogą mieć ci, którzy… postanowili walczyć o swoje prawa w sądzie.

Na mocy art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 o emerytach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zawieszone zostały świadczenia tych beneficjentów, którzy kontynuowali stosunek pracy z poprzednim pracodawcą bez jego rozwiązania. Na wpływ wydania decyzji o wstrzymaniu wypłaty emerytury nie miała wysokość dodatkowych dochodów, ale fakt kontynuowania zawartego z pracodawcą stosunku pracy. Co ważne, nie zostały zawieszone świadczenia tych świadczeniobiorców, którzy zdecydowali się rozwiązać ze swoim szefem umowę, aby kilka dni później podpisać nową. Na mocy nowej regulacji wszystkim emerytom zostaną wypłacone wstrzymane świadczenia wraz z odsetkami.

Czytaj dalej Zawieszona emerytura? Sprawdź, co nowego w przepisach

Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu

Niewielu poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych czy też przy pracy ma świadomość praw, jakie im przysługują. Zgodnie z przepisami zawartymi w Kodeksie cywilnym mogą dochodzić rekompensaty za uszczerbek na zdrowiu. W jaki sposób to zrobić?

Podstawową kwestią jest odróżnienie tradycyjnego odszkodowania od rekompensaty. O ile ta pierwsza przysługuje za poniesione koszty, o tyle tę drugą można otrzymać za doznany na zdrowiu uszczerbek. Zadośćuczynienie – zgodnie z art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego – występuje: „W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z górę sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu”. Inaczej mówiąc, zadośćuczynienie jest tu rozumiane jako wynagrodzenie krzywdy, którą doznał poszkodowany.

Czytaj dalej Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu

Umowa o pracę czy umowa o zlecenie?

Umowa o pracę w najpełniejszy sposób chroni interesy pracownika. Część pracodawców, z uwagi na chęć obniżenia kosztów, w zamian za umowę o pracę podsuwa swoim pracownikom umowę zlecenie. Takie działanie jest bezprawne, zaś zatrudniony może starać się o uznanie umowy cywilnoprawnej za umowę o pracę.

Aby mówić o nawiązaniu stosunku pracy, konieczne jest ustalenie przesłanek, które warunkują jego powstanie. Zgodnie z art. 22 Kodeksu pracy: „Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem”. Z powyższego wynika, że zatrudnienie ma charakter stosunku pracy tylko wówczas, gdy spełnione są takie cechy, jak:

  • podporządkowanie pracownika kierownictwu pracodawcy,
  • odpłatność wykonywanej pracy,
  • praca świadczona jest osobiście przez pracownika,
  • wykonywanie pracy odbywa się w określonych odstępach czasu (codziennych lub dłuższych),
  • praca wykonywana jest na ryzyko pracodawcy, co oznacza, że to podmiot zatrudniający ponosi ujemne konsekwencje niezawinionych błędów, które popełni zatrudniony,
  • praca świadczona jest w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę.

Czytaj dalej Umowa o pracę czy umowa o zlecenie?

Gwarancja i rękojmia w praktyce

Umowa kupna-sprzedaży jest jedną z najczęściej występujących w codziennym życiu. Niestety, wciąż niewielu konsumentów zdaje sobie sprawę ze swoich praw. Co zrobić, gdy nabyty produkt posiada wady?

Niemal każdego dnia konsumenci kupują, czyli zawierają umowy kupna-sprzedaży. Często jednak klienci dopiero po nabyciu produktu, zauważają wadę towaru. Co robić? Wystarczy znać swoje prawa, aby walczyć o towar, który będzie posiadał takie cechy, o jakich zapewniał producent czy sprzedawca. Zarówno rękojmia, jak i gwarancja pozwalają kupującemu dochodzić swoich praw. Kiedy powołać się na rękojmię? A kiedy korzystniej jest skorzystać z gwarancji? Czy te dwa prawa konsumentów wzajemnie się wykluczają?

Czytaj dalej Gwarancja i rękojmia w praktyce

Komu i kiedy przysługują alimenty z Funduszu Alimentacyjnego?

Gdy nie ma możliwości wyegzekwowania alimentów na dziecko od osoby zobowiązanej orzeczeniem sądowych do ich płacenia, rodzic dziecka może wystąpić o wypłacenie ich z Funduszu Alimentacyjnego. Jakie przesłanki należy spełnić, aby pobierać świadczenie właśnie z Funduszu?

Świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego nie przysługują każdemu. Ich wypłacenie przed Fundusz osobom uprawnionym zostało uregulowane ustawą z dnia 7 września 2007 roku o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Przede wszystkim, aby móc ubiegać się o takie świadczenie, konieczne jest uzyskanie zaświadczenia o bezskutecznej egzekucji zasądzonych alimentów z kancelarii komorniczej. Ponadto, rodzic, który opiekuje się osobą, dla której zostały przyznane alimenty, musi wykazać, że nie przekracza ustalonego kryterium dochodu. Dopiero te dwie przesłanki spełnione łącznie są podstawą do wydania pozytywnej decyzji przez pracowników Funduszu.

Czytaj dalej Komu i kiedy przysługują alimenty z Funduszu Alimentacyjnego?

Umowa o pracę czy umowa o zlecenie?

Umowa o pracę w najpełniejszy sposób chroni interesy pracownika. Część pracodawców, z uwagi na chęć obniżenie kosztów, w zamian za umowę o pracę podsuwa swoim pracownikom umowę zlecenie. Takie działanie jest bezprawne, zaś zatrudniony może starać się o uznanie umowy cywilnoprawnej za umowę o pracę.

Aby mówić o nawiązaniu stosunku pracy, konieczne jest ustalenie przesłanek, które warunkują jego powstanie. Zgodnie z art. 22 Kodeksu pracy: „Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem”. Z powyższego wynika, że zatrudnienie ma charakter stosunku pracy tylko wówczas, gdy spełnione są takie cechy, jak:

  • podporządkowanie pracownika kierownictwu pracodawcy,
  • odpłatność wykonywanej pracy,
  • praca świadczona jest osobiście przez pracownika,
  • wykonywanie pracy odbywa się w określonych odstępach czasu (codziennych lub dłuższych),
  • praca wykonywana jest na ryzyko pracodawcy, co oznacza, że to podmiot zatrudniający ponosi ujemne konsekwencje niezawinionych błędów, które popełni zatrudniony,
  • praca świadczona jest w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę.

Czytaj dalej Umowa o pracę czy umowa o zlecenie?